غصه ی خانه نشینی وغم سی ساله اش

پیش چشمش میگذشت وغرق این افکاربود

ماجرای کوچه و روی کبود فاطمه

مثل یک دیوارخانه برسرش آواربود

زیرلب میگفت آنچیزی که جانم راگرفت

ضربه ی تیغ عدو نه،ضربه ی مسماربود...

---------------------------------------------------------------------------------

طبیبا وا مکن زخم سرم را

مسوزان قلب زینب دخترم را

ببندآنگونه زخمم راکه درقبر

نبیندفاطمه زخم سرم را

در و دیوارمسجدهست شاهد

که من گفتم اذان آخرم را

وداع زندگی راگفتم آنروز

که زد درکوچه قنفذ همسرم را...

---------------------------------------------------------------------------------

محراب کوفه امشب درموج خون نشسته

یاعرش کبریارا سقف وستون شکسته

سجاده گشته رنگین ازخون سرور دین

یاخاتم النبیین،یاخاتم النبیین

ازتیغ کینه امشب فرقی دونیم گردید

رفت آن یتیم پرور،عالَم یتیم گردید

---------------------------------------------------------------------------------

نمک بخورولی آنرابه زخم یارنزن

به جان زینبم این سفره راکنارنزن

من ازتو وعده گرفتم برای افطاری

بیا وامشبه راحرف غصه دارنزن

چقدربر در ودیوار چشم میدوزی

به جان فاطمه بابا به دل شرار نزن

کلون در،پَر شال تو گرفت ولی

به یاد سینه یخونی شده هوارنزن

تمام این دروهمسایه باتوبدهستند

میان صحن حیاط اینچنین تو زار نزن

برو به کوفه وسفارش کن به کوفه

به فرق دخترمن سنگ بی شمارنزن...

---------------------------------------------------------------------------------