اگر انسانی به زندگی در جهان دیگر معتقد نباشد و خدا را همچون ساعت سازی بداند که او را خلق کرده و رها ساخته که خود او با تلاش و کوشش و به کمک عقل خویش بتواند زندگی خود را به بهشت تبدیل کند، هدف او در زندگی دنیاییش رسیدن به بیشترین امکانات و رفاه خواهد بود و آنچه که بتواند این رفاه را برای او فراهم آورد همچون قدرت و ثروت و استعمار دیگران باید دستیافتنی باشد. هنجارهای چنین زندگی ای هرگونه رفتاری را برای رسیدن به ثروت و قدرت توجیه خواهد کرد و آنچه که موجب قاعده مند ساختن روش زندگی چنین افرادی می شود قوانین اجتماعی از سوی قدرت است، پس اخلاق اجتماعی در حدود قوانین جزائی می گنجد.
- ۱ نظرات
- ۰۸ شهریور ۹۳ ¡ ۱۲:۴۹
- ۱۵۶۶بازدید